πιαριστές

οι, Ν

εκκλ. μοναχικό τάγμα τής Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας που ιδρύθηκε το 1597 στη Ρώμη από τον Ισπανό μοναχό Ιωσήφ Καλασάνθα και τού οποίου η δράση αναπτύχθηκε στις χώρες τής Ευρώπης και τής Αυστραλίας, όπου ίδρυσε πολλά σχολεία τα λεγόμενα σχολεία, τών ευσεβών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αγγλ. piarist πιθ. < νεολατ. piarista < λ. piarum τής φρ. patres scholarum piarum «πατέρες τών θρησκευτικών σχολείων» < λατ. pius «ευσεβής»].